ජූලි මාසය
ලස්සනයි හරි
ඇසල මල් පෙති විසිරිලා
පවර දළදා
සමිඳු පිදුමට
නුවර වීදිය සැරසිලා
ඇසල මසකලු
අපේ මහසත්
මෙත් සිතින් නික්මන් කලේ
අම්මෙ මට
තේරෙන්නෙ නෑ
ඇයි ජූලි මාසය කලු උනේ

බෙහෙත් බොනවට
තල් හකුරු දෙන
ඩොක්ට නාදන් යාපනේ.
බේත් එක්කම
කැවිලි අරගෙන
කොළඹ කොටුවෙන් ගොඩ උනේ
කන්ද පාමුල
හූ කියාගෙන
එදා දුම්රිය නැවතුනා
පීලි මත ලේ
මිදුණු කලුවෙන්
පුතේ ජූලිය කලු උනා …

පිච්ච මල් වැල්
වරල ගවසා
සුදු සිනා උතුරින් ගෙනා
රාජිනී මිස්
ඇන්ද තිලකය
එදා කඳුලින් සේදුනා
අයනු ආවනු
එකට පැටලී හෝඩි පොත අමතක උනා
ඇගේ මුහුනේ
ඇඳුනු කලුවර
ජූලි අඳුරට යා වුනා

සිංහ වෙස් ගත්
කැනහිලුන් කැල වලිගකොන ගිනි දල්වලා
දුව දුවා
කඩවීදි අවුලා
සොයුරු පෙම ගිනිබත් කළා
දව දවා හිත් ..
බුර බුරා නැගි
වෛරයේ කළු දුම් වලා
කදු මතින් පැන
දෙරණ වටලා
පුතේ අහසම කළු කලා

කදු මුදුන් වල මීදුමෙත් මට තාම දුම්‍ රොටු පේනවා
කන්ද පාමුල බාල චන්ද්‍රන් කිරි හිනාවක් පානවා
නුඹට ගෙන ආ දෝසි අහුරක් පුංචි දෑතේ තබනවා
ජූලි කළුවර සුදු කරන්නට හීනයක් මට තියෙනවා