මහ ගේ

කටු ඔටුණු පැළැඳ ගෙන
කටු ගේ
මහ ගේ !

ලීස්තර වැටක් තිබ්බෙ නෑ
ගඩොල් හැඩ අල්ලපු කොන්ක්‍රීට් කණු දෙක
මල් ලෑලි කැටයම් යට ලී
නෑ ඒ කිසිවක්, ලාබ සිවිලිම මිස
ලී පඩි සොල්දරය
සිතින් මවා ගත්තා පමණ
ඉපැරණි නොවූ
මධ්‍ය සමයක උපන්
මධ්‍යම පාන්තික
මධ්‍යස්ථ මතධාරීන් හිඟ
මහ ගෙයක් නොවෙද මේ ගෙය

සරන කොට එහි
තාත්තාගේ ගෝරණාඩු හඬ
අද මිහිරක්ද මට
අම්මාගෙ නිවුනු කටහඬ
සැනසීමක්ද අද
සණ්ඩු සරුවල් සපිරි
අපි අපේ හඬ
අදටත් අඳුරු චිත්‍රයක් මට

ජීවන මගේ
අඩසියවසක මූර්ති. . ප්‍රතිමා
මල්ලියේ..
නුඹට විතරක් තනි රකිනවද
හුස්මක් ගන්න නොහැකිව
නුඹම විතරක් එහි
සිරගත වුණිද

සැනසුම මහ ගේ නම්
සිර ගේ මොකක්දැයි
නුඹ අහනකොට
මටත් තිබුණේ නෑ උත්තර

ජීවිතය හොය හොයා
නුඹ දුක් විඳින කොට
ජීවිත බුක්තිය
සන්නාමක් විතරද
මහ ගෙදර කිත් යසසට

ඇත්ත මල්ලී.....
කටු ගෙයක් නම්
සිර ගෙයක් නම්
බින්දහැකි...!