චතුරිකා විනෝදී පෙරේරාගේ පියාඹන හාදුවක හදවත මා දකින්නේ ප්‍රේමණීය වෑයමක් ලෙසය.
''කවියක් කියන්නේ මේකය
කියා නිර්වචන කුමටද
ප්‍රේමයත් ඒ වගේමය
ලියා දැන්විය නොහැකිය.."


ප්‍රේමය යනු ලොව පැවැත්මට දායකත්වය සපයන ප්‍රබලම හැඟුම්කාරකයයි. එහි වූ මෘදු බව සහ ගැඹුර මනාව ඇගේ කවි රස විඳින්නෙකුට සොයා ගැනීමට අපහසු නොවේ. මනෝහර බසකින් පොහොසත් ඇගේ කවි ප්‍රේමය දෙස හෘදයාංගම නෙතකින් බලයි. එහි දෝෂාරෝපණ, දුක්ගැනවිලි නොමැති අතර එහි ඇති පරාර්ථකාමීත්වය අගය කොට සලකමි.

''පටුනක් තරම් පටු ආදරේ සැකිල්ලක
පිළිවෙලින් අතරමං වෙමි.
නිමි නොවන කතාවක මම ඉන්නේ කොතැනකද
නුඹ ලියූ අකුරකින් නොඅසමි.."

(4වන කවිය - සංසාර නවතුමකි ; ෆර්මිනා ,පිටුව 22 )

''සිසිරයට පෙර රැයක හිම තුහින වැස්සකට
තෙමෙන්නට අකමැති ද විමසමි
ඇගේ ඇස අග නොමැති නුඹේ එක හීනයක්
මගෙන් අරගෙන යන්න පවසමි..

නවතින්න !
කිසිදාක නොකියමි
හීන අරගෙන යන්න පවසමි..

(6 වන කවිය - දේදුන්න වගේ නුඹ ,ඉන්දිගෝ හීනයක්,පිටුව 26)