" මම අමාරුවෙන් වැනි වැනී ඇඳෙන් නැගිට අප අතර ඇති හිස් ඉඩ හරහා ගියෙමි .මම ඔහු අසලින් හිඳ ගතිමි . "මට ඔයාව එපා වෙන්නෑ සෝරබ් " මම කීවෙමි . " කවදාවත් එහෙම වෙන්නෑ . ඒක පොරොන්දුවක් . ඔයා මගේ බෑනා මතකයිද ?ඇරත් සොරායා ජාන් , එයා හරිම කරුණාවන්ත ගෑනු කෙනෙක් . මාව විස්වාස කරන්න . එයා ඔයාට ආදරේ වෙනවා .මං ඒකත් පොරොන්දු වෙනවා ." මම යමක් කරන්නට එය අවස්ථාව කර ගතිමි . මම අත දිගු කර ඔහුගේ අත අල්ලා ගතිමි .ඔහු මඳක් දරදඬු වූ නමුත් මට එය අල්ලා ගන්නට දුන්නේය ."මට තවත් අනාථ නිවාසෙකට යන්න ඕන්නෑ". ඔහු කීවේය ." මං ඒක වෙන්න ඉඩ තියන්නෑ මං ඔයාට පොරොන්දු වෙනවා " මම මගේ දෑතට ඔහුගේ දෑත මැදි කර ගතිමි . "මාත් එක්ක ගෙදර යන්න එන්න " ඔහුගේ කදුලු කොට්ටය තෙතබරි කරමින් තිබිණි .දිගු වේලාවකට ඔහු කිසිවක් නොකීවේය . අනතුරුව ඔහුගේ අත පෙරළා මගේ අත පෙරලා ගත්තේය .ඊළඟට ඔහු හිස සැලුවේය. ඔහු හිස සැලුවේය .