Jeff Vandermeer විසින් රචිත Annihilation ග්‍රන්ථයේ සිංහල පරිවර්තනය

Annihilation, Authority, Acceptance යනු ජෙෆ් වැන්ඩර්මියර් විසින් 2014 දී රචිත x කලාපය ගැන ලියැවුණු Southern Reach Trilogy නමැති තුන් ඈඳුතු නවකතා ත්‍රිත්වයයි.
‘සර්වනාශ’ යනු එම නවකතා ත්‍රිත්වයේ පළමුවැන්න වන Annihilation කෘතියේ සිංහල පරිවර්තනයයි.
මෙම කෘතියට 2014 දී හොඳම නවකතාවට පිදෙන ශර්ලි ජැක්සන් සම්මානයද, 2015 දී හොඳම නවකතාවට පිදෙන නෙබියුලා සම්මානයද හිමි වූ අතර, 2018 දී සිනමාවටද නැඟුණි.
මෙම නවකතාව ගතානුගතික විද්‍යා ප්‍රබන්ධ නවකතාවකට වඩා ත්‍රාසයෙන් සහ අද්භූත රසයෙන් යුතුය. බැලූ බැල්මට වනගහනයෙන් පිරී ඇතැයි පෙනුණද පරිසර හානියට ලක්වූ පෙදෙසක් වූ x කලාපය, වටහාගත නොහැකි සීමාව නිසා වසර ගණනාවක් තිස්සේ අබිරහසක්ව, දුරස්ථව පැවතියේය.
‘සදර්න්රීච්’ නම් රහසිගත රාජ්‍ය කාර්යාංශය විසින් මේ ප්‍රදේශය පිළිබඳව සොයා බලනු පිණිස ගවේෂණ කණ්ඩායම් එකොළහක් පිටත්කර යවා තිබිණි.
එක කණ්ඩායමක සියලුම දෙනා සිය දිවි නසා ගත්හ. තව එකක් වෙඩි වරුසාවකින් කෙළවර විය. එකොළොස් වැන්න මාරාන්තික පිළිකා වසංගතයක ගොදුරු බවට පත් වූහ.
දැන් කාන්තාවෝ සිව් දෙනෙක් fදාළොස් වැනි ගවේෂණ කණ්ඩායම වශයෙන් එම නොදන්නා අඩවියට ඇතුළු වී සිටිති. ජීව විද්‍යාඥයෙකු, මානව විද්‍යාඥයෙකු, මිනින්දෝරුවෙකු, මනෝ විද්‍යාඥයෙකු යන පිරිසගෙන් මෙම කණ්ඩායම සමන්විත වේ. ඉතා අබිරහස් හා භයානක අත්දැකීම් රැසකට x කලාපයට ඇතුළු වන කණ්ඩායමට මුහුණ දීමට සිදු වෙයි. මේ සියල්ල හමුවේ x කලාපයේ අබිරහස සෙවීමට මෙම ගවේෂණ කණ්ඩායමට හැකි වේද?

---------------------------
ඇගේ කමිසය සහ ජැකට්ටුව ලෙයින් වැසී තිබුණි. එහෙත් ඇය හුස්ම ගත්තාය. ඇගේ දෑස් විවරව තිබුණි. ඒවා මා ඇය අසලින් දණින් නැමෙත්දීත් සාගරය දෙසට යොමුවී පැවතුණේය. ඇගේ වම් අතේ පිස්තෝලයක් විය. එම අත දිග ඇදී පැත්තට වී තිබුණ ද මම කෝකටත් කියා එය ඇගේ අතින් ගෙන පසෙකට විසි කළෙමි.
මා පැමිණි බවක් ඇයට නොහැඟු‍ණු සෙයකි. ඇගේ උරහිසකින් මා ඇල්ලූ සැණෙකින් ඇය කෑගසමින් ඉවතට පනින්නට ගොස් ඇද වැටුණාය. මම ද අහකට වූයෙමි.
‘සර්වනාශ !’ ඇය මා දෙස තෝන්තුවෙන් මෙන් නියවමින් කීවාය. ‘සර්වනාශ ! සර්වනාශ !’ ඇය එය යළි යළිත් කියන්න කියන්න, එය කිසිම තේරුමක් නැති හඬ ගෑමක් බවට පත්විය. හරියට තටුවක් කැඩුණු කුරුල්ලෙකුගේ හඬ ගෑමක් මෙනි.
‘මේ මම, මම. ජීව විද්‍යාඥවරිය,’ ඇය මාව තිගැස්සුව ද මම තැන්පත් ස්වරයෙන් පැවසූයෙමි.
‘ඔයා විතර ද ?’ ඇය හතිය අදින්නියක මෙන් සිනාවක් පෑවේ මා කුමක් හෝ විහිළු සහගත දෙයක් කී ලෙසිනි.
‘ඔබ විතරයි’
ඇයව අල්ලා යළි කෙලින් හිඳුවත්දී ඇසුණු කෙඳිරිම් ගොරොද්දය අනුව ඇගේ ඉළ ඇට බොහොමයක් බිඳි තිබෙන්නට හැකි බව මට වැටහුණි. ඇගේ වම් අත සහ උරහිස ජැකට්ටුවට යටින් හසුවූයේ මෙලෙකට යි. ඇය නොසිතාම සිය අතින් තද කරගෙන සිටි ඇගේ උදරය දෙසින් අඳුරු පැහැ රුහිරය කාන්දු විය. ඇය සිය ඇගේම මුත්‍රා පහකරගෙන ඇති බවට මට ගඳ දැනුණි.
‘ඔබ තාම ඉන්නව නේද ?’ ඇය පුදුමයෙන් මෙන් පැවසුවාය. ‘ඒත් මම ඔබව මැරුවනෙ. කොහොමද මැරුණෙ නැත්තෙ ?’ ඇය නින්දට වැටෙන්නියක මෙන් හෝ සිහිනෙන් අවදි වූවකු ලෙසින් කීවාය.
‘පොඞ්ඩක්වත් නැහැ’
යළිත් රළු හතිය නගමින් ඇය මා දෙස බැලූව ද මෙවර ඒවායෙන් තෝන්තු ස්වභාවය පහව ගොස් සිහිය අවදී වී ඇති සෙයක් දිස් විය. ‘ඔයා වතුර ගෙනාවද ? මට තිබහයි’
‘ගෙනාව’ මම ඇයට උගුරු කිහිපයක් ගිල ගත හැකි වන සේ මගේ වතුර බෝතලය ඇගේ දෙතොල් වෙත සෙමෙන් ඇල කළෙමි. ඇගේ නිකටේ ලේ බිඳු කිහිපයක් දිළිසුණේය.