මම ඒ දිනවල අලුත් සිතුවමක වැඩ පටන් ගෙන තිබුණෙමි. එය ළා අළු පැහැති බිත්තියක් පසුබිම් කරගත් උස කනප්පුවක් මත තබා ඇති වයින් කෙණ්ඩියක් සහ පැතලි ලෑලි තැටියක තැබූ මිදි පොකුරක සිතුවමක් විය. දවසක් වංචායි පැත්තේ ඇවිදිමින් සිටින වේලාවක මට අවශ්‍ය ව තිබූ කෙණ්ඩියක් කුඩා වෙළඳ සැලකින් මිලදී ගන්නට මට හැකි විය. එය සුදු පැහැති පිඟන් මැටි කෙණ්ඩියක් වූ අතර මට ඕනෑ වී තිබුණේ ඒ සිතුවමේ පැරණි දුර්වර්ණ වූ ස්වභාවයක් පෙන්වන්නටය. එබැවින් මම ලිපිද්‍රව්‍ය අලෙවි කරන වෙළඳ සල් කිහිපයක විපරම් කර උඩට ඉලිප්පී පෙනෙන රටා මෝස්තරයක් ඇති පාට සේදී ගියාක් වැනි තැඹිලි පැහැයකින් යුතු කරදාසියක් මිලදී ගෙන සුදු පැහැය වැසෙන සේ එය කෙණ්ඩියේ ඇලෙව්වෙමි. අයිකියා සාප්පුවෙන් මිලදී ගත් තැටියක් මා ළඟ තිබිණි. මම මිදි පොකුරක් මට අවශ්‍ය ආකාරයට ඒ මත තබා පැහැය මැලවී, වියළී යන තුරු දින කිහිපයක් ඒ පරිද්දෙන් තියෙන්නට හැරියෙමි. ඉන්පසු ඒ දෙකම කුඩා කාමරයේ තිබූ කනප්පුව මතින් තබා එය බලාගෙන අඳින්නට පටන් ගත්තෙමි. දූවිලි බැඳුණු ස්වභාවයක් පෙන්වනු පිණිස මම කලින් හුණු කූරක් සිහින්ව කුඩු කර හලා කනප්පුව මත ඉසගෙන තිබුණෙමි.

මධ්‍යම රාත්‍රිය වන තුරු සිතුවම් අඳිමින් සිටි අපට අයිස් ක්‍රීම් කෑමේ අදහසක් එකවර පහළ විය. එහෙත් නිවසේ අයිස්ක්‍රීම් තිබුණේ නැත. ඉතින් අපි 7-ඉලෙවන් වෙළඳ සලට ගොස් අයිස්ක්‍රීම් දෙකක් මිලදී ගෙන විත් ගොඩනැගිල්ල ඉදිරිපස ඇති මිටි කොන්ක්‍රීට් තාප්පය මත වාඩිවී කතා කරමින් කන්නට වීමු. ඒ අතරේ සමැන්තා මගේ සම්පූර්ණ නම උච්චාරණය කරන්නට වෙහෙසෙමින්, මට දිග වාසගමක් සහිත එතරම් අමාරු නමක් තිබීම ගැන චෝදනා කළාය.

"ඉස්සර අපි කියනවා චීන මිනිස්සුන්ට නම් දාන්නෙ මොනවහරි පිඟන් කෝප්ප පොළොවෙ ගහලා එතකොට ඇහෙන එක එක සද්දවලින් කියලා." මම සිනාසෙමින් කීවෙමි.

"දන්නවද, ඉස්සර අපේ නමුත් හරිම දිගයිලු. නම් කොට වුණ විදිය ගැන ජන කතාවක් තියෙනවා. කියන්නද? හුඟාක් ඉස්සර කාලෙ ඈත චීනෙ පිරිමි ළමයි දෙන්නෙක් ජීවත් වුණාලු. එක්කෙනෙකුගෙ නම සෑම්. මගේ වගේ. අනිත් එක්කෙනාගෙ නම ටිකි ටිකි ටෙම්බෝ නෝ සරිම්බෝ හරි කරි බුෂ්කි පෙරි පෙම් දෝ හායි කායි පොම් පොම් නිකී නෝ මීනෝ දොම් බරාකෝ." ඇය සිනාසෙමින් කතාව කියන්නට වූවාය.