" කොරකගහහෙනේ තැන තැන ඇවිදිමින් කෑමක් බිමක් ඉල්ලන තත්ත්වයට තිලකාවතී පත් වුයේ ඉන් පසුවය . වාඩියෙන් වාඩිය, ගෙපැලින් ගෙපැල ඇවිදිමින් සිව් දෙනෙකුගේ කෑම වෙල වෙනුවෙන් යමක් ඉල්ලා ගෙන සිඟමන් තත්ත්වය ට ඇය ඇද වැටිණ.
උදේම තුවාය කරේ දමාගන්නා ඇය ගලයායේ මෙහා පැත්තෙන් ගමන අරඹයි.
ගෙයක්,පැලක් ,හේනක් , වාඩියක් ගානේ ඇවිදියි.
කුරහං ටිකක් , වට්ටක්කා ගෙඩියක් , ඇගිටි ටිකක් , ඉරිඟු කරලක් සොය සොයා දහ අතේ ඇවිදී , දරුවන්ගේ කුස පිරවීමට යමක් ලැබුණු සැණින් නියරවලින් පැන කෙටිපාර සොයමින් ගෙදර එයි.
ඒ එන මහ දවාලේ පවා බොහෝ විට දරුවෝ නිදි ය . නැත්නම් පාවට්ටා ගහක් මුල හාමත් වෙලා ය. වියළි දෙතොල තෙත් කරගනිමින් ඈ දරුවන් අමතන්නේ මහත් දුකකි නි. "

තුඹසක විලාපය.
48 - 49 පිටු